Τα σπίτια μας έχουν κρεμάσει…

Την Τρίτη 11 Μαρτίου κλιμάκιο της Π.Ε.Σ. Αλλα..ΖΩ με την επικεφαλής Ιωάννα Ρούσου επισκέφτηκε το Νέο Γυναικόκαστρο, με σκοπό να επικοινωνήσει με τους κατοίκους και να συζητήσει τα προβλήματα της περιοχής.

Κατά την διάρκεια της συζήτησης αναδείχτηκαν ζητήματα που αφορούν την καθημερινότητα των κατοίκων και το μέλλον τους. Ενδεικτικό της απαξίωσης και της αδιαφορίας από μέρους της πολιτείας είναι το γεγονός της εσωτερικής μετανάστευσης στις κοντινές πόλεις του 50% των κατοίκων, που στην πλειοψηφία τους είναι νέοι άνθρωποι. «Τα σπίτια μας έχουν κρεμάσει», λένε οι κάτοικοι.

 

Ζωτικά συστατικά τα σχολειά αποτελούσαν άλλοτε σημείο αναφοράς στο τόπο, που έσφυζε από ζωή. Τώρα… «Έχουμε μουδιάσει από τις απειλές των αρμοδίων για κλείσιμο των σχολείων» αναφέρουν σχετικά οι κάτοικοι.

Η συγκοινωνία, μείζον πρόβλημα σε όλο τον δήμο Κιλκίς, δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση στο Νέο Γυναικόκαστρο. «Από το ’40 είχαμε λεωφορείο» αναφέρει κάποιος ηλικιωμένος. Τώρα πια το χωρίο εξυπηρετείται με μόλις ένα δρομολόγιο από Θεσσαλονίκη το μεσημέρι και με το σχολικό. Αν κλείσουν τα σχολεία τι θα γίνει;

Σημαντικό πρόβλημα με την ύδρευση αντιμετωπίζουν γειτονιές του χωριού. Από την δεκαετία του ’60 τμήματα του δικτύου αποτελούνται από αμιαντοσωλήνες.

Καθώς έχει αποκλειστεί κάθε πιθανότητα κατασκευής και λειτουργίας βιολογικού καθαρισμού, μείζον πρόβλημα αποτελούν τα βοθρολύματα του χωριού. «Δίνουμε 80 ευρώ σε βυτίο και αυτό τα αδειάζει γύρω από το χωριό. Βρωμάει ο τόπος» Καταλήγουν.

Όσο δε για τα έξοδα λειτουργίας του αγροτικού ιατρείου, που καλύπτει την ευρύτερη περιοχή, πολλές φορές βάζουν το χέρι στην τσέπη.

«Ο δήμος δεν δίνει χρήματα για το χωριό και ο Καλλικράτης δεν βοήθησε... Σε δέκα χρόνια θα έχει ερημώσει ο τόπος, δεν υπάρχει κανένας που να ενδιαφέρεται». Εικόνα αλλοτρίωσης και αδιαφορίας κυριαρχεί παντού. 

 

Η αλλα…ΓΗ στον τόπο είναι πλέον ανάγκη και όχι πολυτέλεια.